Księżyc świeci, a sny czekają... Babcia Zofia ma dla Ciebie kolejną opowieść! 🌙✨ Miłego czytania tej Bajka na dobranoc.
Ania nie lubiła myć zębów. O nie, nie lubiła wcale! Dla Ani, szczotkowanie zębów było jak… jak próba przekonania kota do kąpieli w brodziku pełnym brokatu! Codziennie wieczorem, kiedy mama mówiła: „Aniu, czas na zęby!”, Ania robiła minę, jakby ktoś zaproponował jej jedzenie szpinaku z brukselką i sosem z gorzkiej czekolady. Ble!
Mama próbowała wszystkiego. Kupowała pasty o smaku gumy balonowej (które smakowały bardziej jak mydło balonowe), szczoteczki z superbohaterami (którzy, jak się okazywało, nie mieli żadnej mocy przeciwko bakteriom) i nawet opowiadała historie o dzielnych rycerzach, którzy walczyli z smokiem Próchnicą.
Ale nic nie działało. Ania nadal uważała mycie zębów za najnudniejszą rzecz na świecie, zaraz po czekaniu, aż woda na herbatę się zagotuje, ale jednak trochę mniej nudną niż oglądanie schnącej farby.
Jednego dnia, mama wróciła ze sklepu z tajemniczym uśmiechem i małym, kolorowym pudełkiem. „Mam dla ciebie niespodziankę!” powiedziała radośnie, wręczając Ani pudełko.
Ania otworzyła je z ciekawością. W środku leżała… szczoteczka do zębów. Ale nie byle jaka szczoteczka! Ta była… błyszcząca! I miała guziczek!
„Co to jest?” zapytała Ania, trochę rozczarowana, bo spodziewała się czegoś… bardziej spektakularnego, na przykład lalki, która sama sprząta pokój, albo psa, który mówi po polsku, a nie tylko szczoteczki.
„To jest magiczna szczoteczka!” odpowiedziała mama z figlarnym błyskiem w oku. „Naciśnij ten guziczek.”
Ania niepewnie nacisnęła mały, różowy guziczek na rączce szczoteczki. I wtedy… stało się coś niesamowitego! Szczoteczka… zaczęła śpiewać! Nie tak zwyczajnie, cicho pod nosem, ale głośno i wesoło, jak mały, wesoły chórek.
„Szczotka, szczotka, jedzie w świat, by ząbki lśniły jak kwiat! Bakterie, bakterie, uciekajcie w kąt, bo szczotka was przegoni, raz, dwa, trzy, w mig!” śpiewała szczoteczka wesołym, chichoczącym głosikiem.
Ania zamarła z otwartymi ustami. Szczoteczka… śpiewała do zębów?! To było tak dziwne, tak niespodziewane, że aż… śmieszne! Zaczęła się chichotać, a szczoteczka śpiewała dalej, coraz weselej, podskakując w jej ręce.
„Ząbki górne, ząbki dolne, myjemy je pilnie, bo chcemy, by były zdrowe i białe jak mleko!” dalej wyśpiewywała szczoteczka, w rytm wesołej melodyjki.
Ania, zamiast marudzić, zaczęła ruszać szczoteczką po zębach, zupełnie zafascynowana koncertem, który dawała jej nowa szczoteczka. Piana z pasty tańczyła w rytm muzyki, a bakterie, jeśli istniały jakieś w jej buzi, pewnie uciekały w popłochu przed tak radosnym atakiem.
Kiedy piosenka się skończyła, Ania spojrzała na mamę z szerokim uśmiechem. „Jeszcze raz!” zawołała. Mama zaśmiała się i pokręciła głową. „Tylko raz dziennie, na razie. Ale jutro znowu zaśpiewa.”
Od tamtej pory mycie zębów stało się ulubionym momentem dnia Ani. Zamiast marudzenia i uciekania, Ania nie mogła się doczekać wieczora, żeby posłuchać koncertu swojej śpiewającej szczoteczki.
Każdego wieczora szczoteczka śpiewała nową piosenkę. Raz śpiewała o przygodach dzielnych ząbków, które podróżowały przez Krainę Słodkości, ale dzielnie oparły się atakowi Cukrowych Potworów.
Innym razem śpiewała o wesołej rodzinie bakterii, które chciały zamieszkać w jej buzi, ale zostały wyproszone przez armię super-szczoteczek.
Ania nauczyła się wszystkich piosenek na pamięć i często nuciła je sobie w ciągu dnia. Czasami nawet śpiewała razem ze szczoteczką, tworząc wesoły duet w łazience.
Mama była zachwycona. Nie tylko dlatego, że Ania myła zęby bez problemu, ale też dlatego, że mycie zębów stało się dla nich obu wesołą zabawą.
Nawet tata, który zazwyczaj czytał gazetę, kiedy Ania myła zęby, zaczął przychodzić do łazienki, żeby posłuchać koncertów śpiewającej szczoteczki. Czasami nawet próbował śpiewać razem z nią, ale szczoteczka, jak prawdziwa gwiazda, pozwalała śpiewać tylko Ani.
I tak, dzięki magicznej, śpiewającej szczoteczce, mycie zębów przestało być nudnym obowiązkiem, a stało się wesołą przygodą.
Ania zrozumiała, że nawet najzwyklejsze rzeczy mogą stać się magiczne, jeśli tylko spojrzeć na nie z uśmiechem i odrobiną wyobraźni. A szczoteczka? Szczoteczka śpiewała dalej, wesoło i głośno, gotowa na kolejny koncert dla zdrowych i lśniących ząbków Ani.
I kto wie, może jutro zaśpiewa piosenkę o… tańczącej paście do zębów? Albo o przygodach superbohatera Szczoteczki i jego wiernego pomocnika, Kubka do Płukania? Wszystko było możliwe, kiedy szczoteczka zaczynała śpiewać!
